Nora: juli 2006

Op den bureau

Deze foto staat vanaf vandaag op het bureau van mama en papa. Inderdaad van papa, maar ook van mama. Het was dag 1 vandaag. Dag 1 van de na-zwangerschapsverlofperiode. En tegelijk ook dag 1 van de na-vakantieperiode. Het was toch even slikken.
Gelukkig is het even een overgangsperiode. In augustus kampeer ik overdag nog bij Bonnie en Poe (mama en papa Ester), vanaf september trek ik dagelijks naar het Beretreintje. Dat zal een beetje moeilijker zijn, de eerste dagen.
Ik heb me alleszins erg goed geamuseerd vandaag. Lekker veel aandacht gekregen.
Vanavond ben ik weer bij mama en papa. Dat zijn mijn twee reisgezellen van vorige week. Ze zagen er algelijk content uit om mij te zien. Ik heb ze dan ook wat extra geplezierd met wat geschater en een braaf dutje tussendoor.

Rond en rond - Tournesol

Tien dagen samen met z'n drietjes. Heerlijk. The weather was fine. Een hittegolf zogezegd. Maar de bomen, de bergen, the pool en de frisse nachten brachten afkoeling. Nora heeft er geen last van gehad. Ze sliep haar dutjes (voormiddag, namiddag en de lange nacht) ideaal en voor de rest was ze één en al plezier. Ja, ze kreeg natuurlijk bergen aandacht. En ... een geluk voor de buren op de camping: ze weende heel weinig ('s nachts van 23u tot 8u zelfs totaal niet)
Op tien dagen tijd zie je toch het één en ander veranderen. Als ze iets kan of wil vastgrijpen slaakt ze kreten van overwinning of onmacht. Deze kreten klinken nogal voorhistorisch. Ze heeft duidelijk haar stembanden goed ontdekt en test nu een beetje de grenzen. Van luide kreten tot zacht gebrabbel. Wat gaat dat geven?
Op een dag lag ze wat te spartelen op het picnicdeken en toen we haar eventjes lieten doen, lag ze blijkbaar plots op haar buikje te lachen. De volgende poging konden we vastleggen ... ziehier de inspanningen van Nora om tot haar buiklig te komen. Nu ze de techniek beet heeft, kan ze niet meer stoppen.