Nora

4 april 2006 om 14.16u ben ik ter wereld gekomen. Ik vind het hier best wel plezant.

zondag, september 03, 2006

Voor het eerst ziekjes

Vandaag ben ik voor het eerst een beetje ziekjes. Zou dat van die eerste dag crèche al zijn? Of van andere microopjes.

Niet echt heel ziek hoor. Een valling, een snotneus dus en wat hoesten. Maar ja, dan kan ik m'n tuutje niet meer in mijn mondje houden, want de lucht komt niet zo vlotjes meer binnen langs m'n neusje. En zo gaat slapen wat minder vlotjes.

Ik ben tot nu toe altijd een flinke doorslaper geweest. Vannacht heb ik het eens anders moeten aanpakken. Ik heb af en toe mama en papa er bij geroepen om eens te vertellen dat het toch wel aan het snotteren was in m'n neusje.

Hopelijk gaat het snel over en mag ik morgen toch naar de crèche. Ja, ik heb geen klagen. Pas na vijf maanden mijn eerste snotneus.

Vriendjes

Vrijdag 1 september ging ik zoals vele kindjes voor het eerst naar school. Niet naar de grote school, wel naar de crèche. Na een maandje bij Bonnie & Poe was het tijd voor het echte werk. Berentreintje, here I come. In mijn heen & weer-schriftje stond alvast dat ik lief geweest was.

Hier ga ik veel vriendjes maken. Dat wordt plezant.

Jonkvrouwe


Met papa's werk trokken we naar het mooie kasteel van Bazel. Prachtig kasteel, mooi feest. Allemaal Middeleeuwers. Ridders, bultenaren, muzikanten, zwijn opt spit, een vuurspuwer, ...
Ik werd door Graaf de Clairbois tot jonkvrouwe geslagen. En trots dat ik was.

Hoofdje



Ik word de laatste weken sterker en sterker. Tijdens het verversen lig ik naarstig te trappelen tot papa's buikspieren hard genoeg staan. Tijdens het spelen lig ik in alle richtingen te rollen (inderdaad, ik heb langzamerhand ook de techniek vast om van m'n buikje naar m'n rugje te rollen).

Op het verzorgingskussen wordt het voor mama en papa een uitdaging om m'n kleertjes aan te krijgen. Ik verkies immers om op m'n buikje te liggen en zal dat dan ook consistent proberen.

Ook m'n hoofdje staat steeds steviger op m'n kleine lijfje. Ik kan al makkelijk in alle richtingen kijken zonder m'n hoofdje te laten hangen of vallen. Dus ...

Dat opent perspectieven.
Mama ging aan het e-shoppen en sloeg een Bumboo aan de haak. Ik kan er zitten zoals de grote kindjes, maar m'n rugje wordt gezond ondersteund. De Bumboo gebruik ik niet om lang te zitten spelen, maar wel om even de situatie te overschouwen.

Ook de draagzak kan nu op andere, veel veel boeiendere manieren gebruikt worden. Nu mag ik met m'n rugje naar de drager en zie ik alles wat er gebeurt. Ik hou m'n oogjes goed open hoor.